در علوم رایانه رایانش بی‌درنگ به بررسی مسائل بی‌درنگ بودن سامانه‌های رایانه‌ای از جمله ضرب الاجل (سررسید)هایی (deadline) که برای یک پردازش وجود دارد می‌پردازد. نیاز به نرم‌افزارهای بی‌درنگ معمولاً توسط سیستم‌عامل‌های بی‌درنگ و زبان برنامه‌نویسی بی‌درنگ برطرف می‌شود که بستری را برای ایجاد نرم‌افزارهای بی‌درنگ فراهم می‌سازند.
کاربرد سامانه‌های بی‌درنگ می‌تواند در زمینه‌هایی باشد که ماموریت بحرانی باشد. ترمزهای ضد قفل وسیله نقلیه مثال ساده‌ای از مورد استفاده سامانه‌های بی‌درنگ است، محدودیت پردازش درخواست در یک بازه زمانی کوتاه که در آن بازه ترمزها بایستی آزاد شوند تا از قفل شدن چرخ‌ها جلوگیری کنند. درصورتی که پردازش بی‌درنگ در ضرب‌الاجل نتواند درخواست پردازش را پاسخ دهد پردازش شکست خورده تلقی می‌شود. پردازش بایستی در ضرب‌الاجل درخواستی پایان یابد بدون توجه به بار پردازش‌های روی سامانه.
به منظور پاسخ دهی مناسب به سرعت مورد نیاز جهت انجام این پردازش ها در بهترین زمان ممکن، استفاده از نسخه موازی نرم افزارهای کاربردی ای که در این حوزه مورد استفاده کاربران قرار میگیرد ، کاملا احساس می گردد.
